บางครั้งการรอคอยอะไรสักอย่างให้มาถึงและจบลงก็เป็นความตื่นเต้นแบบหนึ่ง คล้ายกับเวลาเรารอดูตอนจบของละคร ทั้งๆที่เราก็เดาได้อยู่แล้วว่ามันจะจบอย่างไรแต่เราก็ยังกระตือรือร้น/เฝ้าดูว่าตอนจบจะเป็นอย่างที่เราจินตนาการไว้หรือไม่ ฉันมักได้ยินคำพูดประมาณว่า "การรอคอยเป็นศิลปะในการดำเนินชีวิตที่มีความสำคัญยิ่ง" ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถ อดทนรอ ได้ เพราะนั่นหมายถึง การยินดีที่จะรับกับอะไรบางอย่างที่ไม่มีความชัดเจนแน่นอน แต่หากเราเรียนรู้ที่จะรอบางสิ่งได้ นั่นอาจเป็นสิ่งที่งดงามที่สุดของ การรอ ที่ไม่ได้สำคัญว่าเราจะพบหรือเจอกับอะไรตอนท้าย หากแต่มันคือห้วงยามระหว่างการรอต่างหากที่มีคุณค่า