วันนี้ตั้งใจจะตื่นสายเพื่อนอนชดเชยทุกๆวันที่ต้องตื่นแต่ไก่โห่ แต่อย่างไรไม่ทราบสะดุ้งตื่นอัตโนมัตประมาณเกือบๆเจ็ดโมงเช้าหลังจากนั้นก็ไม่สามารถนอนได้อีกต่อไป เลยไ่ด้ลุกขึ้นมานั่งหาสติและสังเกตความเงียบรอบๆตัวยามเช้า โดยปกติตอนเช้าของทุกวันไม่เคยได้มีเวลามานั่งดื่มด่ำกับสิ่งรอบตัว เพราะต้องรีบตื่น อาบน้ำ ออกจากบ้านไปทำงาน วันนี้จึงเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ใช้เวลาช้าลง
รู้สึกสงบ ปลอดโปร่ง อากาศเย็นลอดผ่านหน้าต่างเข้ามา เสียงนกร้อง เสียงกระดิ่งจักรยาน แสงแดดอ่อนๆ ทั้งหมดนั้นช่วยทำให้เช้านี้เป็นเวลาที่่พิเศษไปอีกแบบ แม้ว่าในหัวยังวนเวียนคิดบางเรื่องอยู่แต่บรรยากาศรอบตัวก็ทำให้มันไหลลื่นไปตามทางของมัน ไม่ได้รู้สึกอึดอัดแต่อย่างใด
31 ธันวา เป็นวันสุดท้ายแล้วของปี เวลาทั้งหมดที่ผ่านมาหายไปไหนเร็วจริง ปีหน้าที่จะมาถึงถ้าไม่ระวังตัว ไม่มีสติ เวลาก็คงจะผ่านไปแบบไม่รู้ตัวอีก อยากจะทำอะไรหลายๆอย่างให้ได้ตามที่ตั้งใจ อยากให้เป็นปีที่เริ่มต้นจังหวะใหม่ของชีวิตที่ไม่ซ้ำรอยความทุกข์ เศร้า ดัีงที่ผ่านมา อยากให้ความทุกข์ เศร้า ที่อาจเผชิญในอนาคตเกิดขึ้นพร้อมด้วยสติ รู้เนื้อรู้ตัว ไม่จมปลัก ติดหล่มนานอีกต่อไป ขอให้ได้เริ่มต้นใหม่จริงๆเสียที อธิษฐาน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น