มิตรไมตรีไม่มีประมาณ

ความเจ็บปวดที่เธอแบกไว้ โปรดปลดมันลงจากบ่าทั้งสอง
หากไม่สามารถละทิ้งมันได้ชั่วนิรันดร์ ก็ฝากมันไว้ข้างทาง
เพื่อว่าวันหนึ่งที่เธอพร้อม กลับมาเก็บมันและปลดปล่อยทั้ง
มันและตัวเธอออกจากบ่วงรัดของกาลเวลา

หน้าที่ของมิตรภาพคือการเยียวยามวลมิตรที่พ่ายแพ้
บาดเจ็บ ท้อแท้ หลงทาง ความสุกงอมแห่งมิตรภาพ
จะช่วยเธอด้วยเรี่ยวแรงของมวลมิตรที่รายล้อมเธอไว้

อย่าเพียงคิดว่าเธออยู่บนโลกนี้คนเดียว หรือวางใจว่า
เธอสามารถผ่านพ้นช่วงเวลาอันยากลำบากเหล่านั้นไป
ได้เพียงลำพัง เธออาจทำได้ก็จริง แต่เธอไม่ปรารถนา
ที่จะเรียนรู้และเปิดพื้นที่ให้มิตรภาพได้งอกงามจากการ
ปันความทุกข์เหล่านั้นไปด้วยกันหรือไร

มิตรมิได้มีไว้เพียงเพื่อแบ่งสุข หากแต่คือการโอบอุ้ม
กันและกันยามมีทุกข์ด้วยเช่นกัน เพียงแค่เธอยอมรับ
ไมตรีจิตไม่มีประมาณด้วยความไว้วางใจอย่างแท้จริง....