วันจันทร์ที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ความเศร้าบางทีก็อยู่ลึกกว่าลึก สะสม เรื้อรัง อยู๋มานาน จนยากเกินจะแก้ไขด้วยเวลาเพียงสั้น ขอความอดทนและพลังชีวิตอยู่กับเราให้นานที่สุด นานพอจะกัดกร่อนความเศร้าให้มันสูญสลายไปอย่างไม่เหลือทิ้งเยื่อและใยไว้ตลอดไป

เราแทบจะไม่เคยกล้ายอมรับว่า บางครั้งเรามีความรู้สึก "เกลียด" ต่อบางสิ่งอันเป็นที่รักของเราเหลือเกิน และอารมณ์ความรู้สึกนั้นมันมักจะถูกแทนที่ด้วยการยอมรับความพ่ายแพ้ของตัวเองอย่างไร้เงื่อนไข นั่นอาจเป็นสัญญาณของการเตือนภัยว่าเส้นคั่นเวลาสุดท้ายใกล้ถึงแล้ว จะเตรียมออกวิ่งอย่างสุดแรงหรือจะล้มลงเพราะเหนื่อยแทบขาดใจ หรือหันหลังกลับไปเพราะเชื่อแน่ว่าอย่างไรก็ไปไม่ถึง

1 ความคิดเห็น:

Kon Klang Klang กล่าวว่า...

อืม สู้ๆนะแอม บางครั้งความสัมพันธ์ก็ทำให้เรารู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน