ความแตกต่างของคนเราคงเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่ทำให้่เราอาจทำงาน ใช้ชีวิต มีความสัมพันธ์ ที่เกิดความขัดแย้ง โต้เถียง มีความไม่เข้าใจ เห็นไม่ตรงกัน เหล่านั้นย่อมเป็นไปได้แน่นอน แต่ทว่าหากเราจะมองถึงความสำคัญของการสร้างบรรยากาศในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติที่ทุกคนต่างมีที่ทางในการแสดงออกอย่างเหมาะสม ไม่ทำร้ายคนอื่น เราคงต้องให้ความสำคัญกับความแตกต่างดังกล่าวอย่างระมัดระวังและรอบด้านมากขึ้น
ในชีวิตประจำวันที่เราต้องพบเจอกับคนด้วยหลากหลายสถานะ บทบาท เรามีปฏิสัมพันธ์กับคนเหล่านั้นอย่างไร เราให้ความเสมอต้นเสมอปลายกับเขาเช่นเดียวกันมั้ย หรือเราคิดว่ามันมีเงื่อนไขที่เราต้องปฏิบัติกับคนไม่เหมือนกัน เงื่อนไขนั้นคืออะไรได้บ้าง ? เพราะความเยาว์วัย การศึกษา ฐานะทางเศรษฐกิจ การเป็นที่รู้จักในสังคม ท่าทางความฉลาด ฯลฯ แ้ล้วแต่จะตัดสินอีกมากมายเกี่ยวกับคุณค่าต่างๆ เพราะเหล่านี้จึงทำให้เรามีทีท่าต่างกันไปกับคนรอบข้างหรือไม่
เรายังคงพบการตัดสินแบบข้างต้นได้อยู่เสมอ ทุกที่ ทุกกลุ่มคน ทุกเวลา เหมือนเราต่างพอใจแค่ความตื้นเขินในการรู้จักกัน เพราะเราจะใช้แค่ "สายตา" กับ "อคติ" ส่วนตัวตัดสินทันทีเมื่อพบ เราไม่ลังเลที่จะปิดป้ายกำกับเสร็จสรรพว่าคนๆนั้น (ตามความคิดตัวเอง) เป็นอย่างไร ง่าย สบาย และผ่านไป เหมือนหลายๆเรื่องที่ไม่ถูกขบคิด หรือตั้งคำถาม ในสังคม เพราะมันเริ่มมาตั้งแต่เราวิธีการที่เรามีสัมพันธ์กับคนอื่นในชีวิตประจำวันแล้ว พฤติกรรม ความคิด อคติเหล่านั้น มันเพิ่มพูน โยงใย จากคนหนึ่งสู่อีกคนหนึ่งไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ไม่จบสิ้น จนใหญ่โตกลายเป็นอคติร่วมของสังคม กลายเป็นพฤติกรรมเสมือนร่วมกัน บ่มเพาะเชื้อ ผ่านวันเวลาอันยาวนาน และเน่าเฟะในที่สุด
อาจมีสมมติฐาน (ที่ไม่รู้เหมาะสมหรือไม่) ว่าคนเราขบคิดอย่างยุติธรรมกับตัวเองน้อยมากเกินไป ทำให้มองข้าม "นิสัยเสีย" ประจำตัวไป เราคงไม่สามารถไปเข้าใจและแก้ไขปัญหาของครอบครัว รอบๆบ้าน ในชุมชน หรือในสังคม ที่เราอยู่ได้ โดยที่เราไม่เคยแม้แต่จะตั้งคำถามกับตัวเอง มันง่ายเกินไปหรือเปล่า? ที่เลือกที่จะละเว้นตัวเอง แต่พร้อมเสมอที่จะจู่โจมตัดสินคนอื่น
การเปิดใจเป็นคำง่ายๆ พูดได้ง่ายๆ เหมือนไม่ซับซ้อน แต่ที่จริงแล้วมีแก่นสาร ความหมาย ที่ลึกซึ้งมากนัก เราควรฝึกฝนตัวเอง โดยยอมเสี่ยงเปิดแผลตัวเอง อย่างค่อยเป็นค่อยไปบ้าง เืพื่อที่จะไปให้พ้นขอบเหวของข้อจำกัดในการทำความเข้าใจโลกและผู้คนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และอาจได้พบกับความมหัศจรรย์ของชีวิตของเรา ชีวิตของคนอื่น และชีวิตของโลก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น