จัดระเบียบภาวะว้าวุ่น

หากจะบอกว่าฤดูกาล อากาศ สภาพแวดล้อม เปลี่ยนแปลงแล้วจะไม่ทำให้อะไร/ใครเปลี่ยนไปเลย คงไม่ทั้งหมดแน่ กระทั่งคนดื้อรั้นอย่างเราเองยังรู้สึกเบิกบานขึ้นมาโดยอัตโนมัตเมื่ออากาศเริ่มเย็นขึ้น บรรยากาศสภาพแวดล้อมสดชื่น ก็ทำให้เรารู้สึกอารมณ์ดี และเบิกบานไปด้วย แม้จะรู้ว่าไม่ควรไปติดกับภายนอกให้มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงภายในเรามากนัก แต่เมื่ออยู่ในภาวะที่ต้องการปัจจัย/ตัวช่วย หนักๆเข้ามาช่วยเบี่ยงเบนความสนใจ หรือช่วยเกื้อหนุนให้เราอยู่ในสภาพที่พร้อมกับการรับมือกับ "เรื่องร้อน" รอบตัว มันก็ดีขึ้นมากทีเดียว

ช่วงระยะ 2-3 เดือนที่ผ่านมา จิตใจมักล่องลอย ฟุ้งไปไกลอยู่เสมอ ไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว คิดโน่นนี่ จินตนาการถึงอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ไปเรื่อย มากจนกระทั่งมันทำให้เรารู้สึกตัวได้ว่าเยอะไปแล้ว ต้องเรียกสติกลับมาอยู่เสมอ เมื่อรู้สึกตัวว่าชักจะคิดไปไกลจากความเป็นจริงที่เป็น เลยจำเป็นต้องหาวิธีการเข้ามาช่วยสร้างระเบียบให้กับสติและอารมณ์ภายใน เรื่องใหม่ที่เกิดขึ้นคือ การสวดมนต์ ใช้กลางคืนก่อนนอน เพราะภาวะก่อนนอนหลับนี่ตัวดีเลย ขณะเมื่อล้มตัวลงนอนและยังไม่หลับ จิตใจเรามักลอยไปไกล หากวัดระยะทางคงออกไปนอกโลกหรืออยู่บนคาวเคราะห์อื่นแล้ว (^-^) การได้สวดมนต์ยาวแบบทำวัตรเย็น (บทแปล) ช่วยเรียกสติ จัดระเบียบให้มันอยู่้ในที่ทาง ก่อนนอน เพราะยิ่งลอยฟุ้งก็ยิ่งนอนหลับยากมากขึ้นทุกที

ในชีวิตประจำวันตอนนี้พยายามหาเครื่องมือมาช่วยจัดระเบียบวินัยในชีวิตทั้งด้านนอกและด้านใน ด้านนอกนั้นยิ่งจำเป็นเพราะงานแต่ละวันนั้นมากมาย อีกทั้งต้องปะทะสังสรรค์กับผู้คนอีกเยอะด้วยแล้ว หากไม่มีวินัยที่ดีพอยิ่งจะทำให้ปั่นป่วน เป็นทุกข์ได้ หากงานด้านนอกเป็นเระเบียบระดับหนึ่งแล้ว จะช่วยให้ชีวิตด้านในโปร่ง เบา ขึ้นไปได้มาก ซึ่งหลังจากนั้นการทำงานกับสติและภาวะอารมณ์ด้านในก็จะง่ายและราบรื่นยิ่งขึ้น

นี่เป็นการเขียนเพื่อเตือนความจำของตัวเองเอาไว้ เพื่อให้เป็นหลักฐาน เพื่อให้ระลึึกได้ว่า ยามที่ว้าวุ่น เราผ่านมันมาได้อย่างไร เพราะคนเรามักหลงลืมอะไรบางอย่างได้เสมอ