ในฝนดวงดาวประกายบนฟ้ากว้างไกล
จันทร์นั้นเป็นใจหลบไป ให้ฟ้ามืดมิด
ปล่อยดาวให้ระบำอยู่ ส่องแสงเป็นตะเกียง ลิ่มเป็นร้อยพัน
*เพ่งมองในจุดนั้น ที่ใครคนหนึ่งพูดไว้ ว่าไม่มีคำอธิบาย
แหละสุดท้ายไม่เจอคำตอบใด เพ่งมองในจุดนั้น เมื่อวันที่ใจอ่อนล้า ปัญหาที่ยังไม่รู้คำตอบ ไม่ต่างกัน ไม่ต่างกันเลย...........
ชีวิตมากมาย ดั่งทรายในโลกใบใหญ่ เป็นแค่ละอองฝุ่นควัน ล่องลอยเคว้งคว้าง
ห่างไกลในอวกาศ ที่ไร้คำบรรยาย มีต่างกันเท่าไร
เพราะเธอยังส่องแสงอยู่ ให้รับรู้ว่าเรานั้นยังมีความหมาย มีความหมาย ๆๆๆ.....
- ญารินดา -
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น