วันพฤหัสบดีที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ชอบเวลาที่เรานั่งเงียบๆข้างๆกัน ไม่ต้องพูดอะไร ปล่อยความเงียบล่องลอยอยู่ระหว่างโลกความคิดและความรู้สึกของเราสองคน

......................................................
ความรู้สึกแบบนั้นอธิบายออกมาได้ยากจริง รู้แต่ว่ามันเป็นความพิเศษที่จะเกิดขึ้นเฉพาะกับบางคนที่เราต่างมีความผูกพันและยอมรับในกันและกันอย่างลึกซึ้ง คนที่เราสามารถมองข้ามข้อเท็จจริงภายนอกซึ่งอาจแย่ และยอมรับเนื้อในของชีวิตเขาได้อย่างไร้ข้อสงสัย

......................................................
ชอบความเงียบนั้น แต่สามารถรับรู้ได้ถึงการมีอยู่ข้างกัน และสามารถลาจากกันเมื่อใดก็ได้โดยไม่รู้สึกว่านั่นคือการลาจาก

.....................................................

(๑) วันเวลาช่วยให้เรามองเห็นและเข้าใจมิตรภาพสำคัญๆในชีวิตได้เป็นอย่างดี สิ่งเหล่านั้นไม่จำเป็นต้องอ่อนหวาน รื่นรมย์ อยู่เสมอ
(๒) หากแต่เป็นการสัมพันธ์ที่เกาะเกี่ยวกันด้วยความเชื่อมั่นและศรัทธาซึ่งกันและกันแม้ว่าจะมีช่วงเวลาของความบาดหมาง ห่างเหิน
(๓) แต่รสชาติขมฝาด ก็อาจเป็นส่วนผสมที่ช่วยให้มิตรภาพแข็งแรงและต้านทานโรคร้ายที่สามารถกัดกร่อนความสัมพันธ์ได้เมื่อวันเวลาผ่านไป
(๔) ความรักก็เป็นเครื่องปรุงสำคัญของมิตรภาพไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบใด เจือจาง เข้มข้น ตามแต่ละช่วงชีวิต ทว่าก็ยังคงปรากฏและอยู่ทนทานเหนือกาลเวลา

.....................................................

ไม่มีความคิดเห็น: