วันพุธที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

แม้ว่าคุณจะไม่ได้เปิดโทรทัศน์หรือไม่ได้อยู่ในประเทศ ไทย สักสิบปีก่อนหน้านี้ เชื่อเถอะว่าคุณไม่ได้พลาดอะไรไปแม้แต่น้อย ในสภานั่นยังเต็มไปด้วย "นักการเมือง" ที่ใช้แต่ปากในการอ้างถึงความเป็นธรรมและสังคมที่ดีงาม มีแต่ "นักเลือกตั้ง" ที่คิดแค่ว่าทำอย่างไรจะชนะการเลือกตั้งครั้งต่อไป ฝักฝ่ายที่พยายามแบ่งแยกกันอยู่ก็มองไม่เห็นสาระสำคัญที่จะเชื่อได้อย่างสนิทใจว่ากำลังทำเพื่อประโยขน์ของสังคมหรือประชาชนอย่างแท้จริง!!

วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วันจันทร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

คิดถึงหลายๆผู้คน
คิดถึงหลายๆสถานที่
คิดถึงหลายๆสถานการณ์
คิดถึงหลายๆเรื่องราว
คิดถึงหลายๆความทรงจำ
...........................

ที่ไม่อาจหวนกลับมา

วันอาทิตย์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

On my way - Brother Bear



Tell everybody i'm on my way
New friends and new places to see
With blue skies ahead, yes i'm on my way
And theres no where else i'd rather be

Tell everybody i'm on my way
And i'm loving every step i take
With the sun beating down, yes i'm on my way
And i can't keep this smile off my face

Cause theres nothing like, seeing each other again
No matter what the distance between
And the stories we tell, will make you smile
Or really lifts my heart

So tell'em i'm on my way
New friends and new places to see
And to sleep under the stars and could ask for more
With the moon keeping watch over me

Not the snow nor the rain, can change my mind
The sun will come out, wait and see
And the feeling of the wind
In your face can lift your heart

Oh... theres no where i'd rather be
Cause i'm on my way now
Well and true
I'm my way there
I'm on my way now

Tell everybody i'm on my way
I just can't wait to be there
With blue skies ahead, yes I'm on my way
And nothing but good times to share

So tell everybody I'm on my way
And I just can't wait to be home
With the sun beating down yes I'm on my way
And nothing but good times to show

I'm on my way
Yes, I'm on my way

วันพฤหัสบดีที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

การปลดวางโลกในหัวออกบ้าง ทำให้เราคิดน้อยลง ตีความน้อยลง เข้าใจน้อยลง ประเด็นหลังสุดนี่อาจฟังดูไม่เข้าท่า
แต่สำหรับตัวเองบางสถานการณ์ การไม่ค่อยเข้าใจ หรือ เข้าใจอะไรน้อยลง ช่วยลดการคิดและตัดสินลงได้มาก
เรื่องที่จะเก็บกักไว้ในหัวก็น้อยตาม อาจทุกข์น้อยลง เพราะไม่ใช้ประสบการณ์จากอดีตมาตัดสินปัจจุบัน ทำให้เรากลัวน้อยลง

ความทรงจำ กับ ประสบการณ์ ในบางลักษณะทำให้คนเรา "กลัว" "ไม่มั่นใจ" "ลังเลใจ" แม้ว่าประสบการณ์เหล่านั้นจะเป็นเรื่องดีก็ตาม
น่าแปลกที่เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น เพราะไม่เคยล้มเหลวจึงทำให้กลัวความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
หรือเพราะมีความสุขมากเกิน จึงกลัวว่าวันหนึ่งความสุขนั้นจะหายไป เป็นต้น

สมองของมนุษย์เรานี้ยากแท้หยั่งถึง คาดการณ์ได้ยาก และ อาจไม่ทำงานตามตรรกเหตุผลเสมอไป
ความทุกข์ ความสุข จึงกลายเป็นแค่เหรียญคนละด้านเท่านั้น แล้วแต่ว่าใครจะเสี่ยงทายได้ หัว หรือ ก้อย
ความไม่แน่นอนจึงกลายเป็นความแน่นอน นั่นคงเป็นข้อสรุปเดียวที่พอจะคาดการได้

วันพฤหัสบดีที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เกินรับได้

รู้สึกชีวิตมันเร็วเกินไป กดดันเกินไป มีเรื่องราวธุระการงานที่มากเกิน
มากกระทั่งว่า เปรียบเทียบการงานที่ต้องจัดการกับเวลาเป็นหน่วยชั่วโมง

หนักใจ และ ร่างกายรู้สึกเหนื่อย ไม่มีเวลาอยู่กับตัวเองเลย ชีวิตวิ่งตามสถานการณ์ข้างนอก
ตอนนี้รู้สึกว่ามันมากเกินที่จะรับได้อีกต่อไป