The Sublime

The sublime - the experience of pleasurable anxiety

ความรู้สึกที่ผสมผสานระหว่างความสำราญและความวิตกกังวล
คือ เมื่อค้องเผชิญกับสิ่งที่ดูคุกคาม แต่ขณะเดียวกันก็น่าตื่นตาตื่นใจ
เช่น เมื่อเราต้องเผชิญหน้ากับภูเขาที่สูงใหญ่ สีดำเขียวทะมึน
จนทำให้ผู้ที่เห็นเกิดความสะพรึงกลัว The Sublime จึงเป็น
ประสบการณ์หรือปรากฏการณ์ที่เราไม่สามารถรับรู้ได้ทั้งหมด
ทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างเหตุผลกับจินตนาการ
เป็นสถานการณ์ที่เราไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายจริง ทั้งยัง
ไม่ใช่ความกลัว แต่ทำให้เราเกิดความวิตกกังวล

- ฌอง ฟรองซัวส์ ลีโยตาร์ด -

(ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร,
แนะนำสกุลความคิดหลังโครงสร้างนิยม)

ตอนนี้ยังเจ็บปวดบ้างบางครั้ง เป็นเรื่องปกติธรรมดา ของการเป็นแผล
ซึ่งอีกไม่นานแผลและความเจ็บปวดนั้นจะค่อยๆบรรเทาหายไป
หากตั้งใจรักษาอย่างดี มันเป็นอย่างนั้นเสมอ

กำลังพยายามสลัดให้หลุดออกจากการสร้างภาวะความเศร้าสลดให้กับตัวเอง
ความเศร้าส่วนใหญ่มาจากการสร้าง การต่อเติม ประกอบแต่ง
ความรู้สึก เข้ากับ ความทรงจำ

เมื่อไหร่ที่เลิกเกาะติดกับความทรงจำได้ ความเศร้าดูเหมือน
จะลางเลือนไปทันทีทันใด ความเศร้าโศกเรื้อรังเพราะ
ปล่อยให้ตัวเองไปตามคลื่นอารมณ์ ที่พาล่องลอยออกไปไกล ทุกทีๆ
กว่าจะรู้ตัวก็ต้องตะเกียกตะกายแทบแย่ กว่าจะกลับเข้าฝั่งได้

The Center of Suffering

When you see a most lovely thing, a beautiful mountain, a beautiful sunset, a ravishing smile, a ravishing face, that fact stuns you, and you are silent; hasn't it ever happened to you? Then you hug the world in your arms. But that is something from outside which comes to your mind, but I am talking of the mind which is not stunned but which wants to look, to observe.

Now, can you observe without all this upsurging of conditioning? To a person in sorrow, I explain in words; sorrow is inevitable, sorrow is the result of fulfillment. When all explanations have completely stopped, then only can you look -which means you are not looking from the center. When you look from a center, your faculties of observation are limited. If I hold to a post and want to be there, there is a strain, there is pain.

When I look from the center into suffering, there is suffering. It is the incapacity to observe that creates pain. I cannot observe if I think, function, see from a center- as when I say, 'I must have no pain, I must find out why I suffer, I must escape.' When I observe from a center, whether the center is a conclusion, an idea, hope, despair, or anything else, that observation is very restricted, very narrow, very small, and that engenders sorrow.


J. Krishnamurti, The Book of Life

The end of sorrow

" We are burdened with sorrow; our life is a process of misery and strife, a continuous disintegration, and we almost never know what it is to love with our whole being.We want to find a solution, a means, a method by which to resolve this burden of life, and so we never actually look at sorrow. We try to escape through myths, through images, through speculation; we hope to find some way to avoid this weight, to stay ahead of the wave of sorrow.Sorrow has an ending, but it does not come about through any system or method. There is no sorrow when there is perception of what is."

J. Krishnamurti, The Book of Life

Logical

If I tell you that I've never been alright,
that would make you are not alright instead.
If I tell you I've been alright,
that would make me not alright instead.

This is obviously logical and practical.

Something doesn't start at its usual time.
Something doesn't happen as it should.
Someone was always, always here,
then suddenly disappeared
and stubbornly stays disappeared.

-Wislawa Szymborska-
"Cat in an Empty Apartment"