และแล้วการล่ำลาก็มาถึง เพื่อนพ้องต่างแยกย้ายออกเดินทางตามความฝันของตัวเองเหมือนเราเองที่กำลังทำตามความฝันของเราอย่างมุ่งมั่นต่อไป แม้ตระหนักว่าทางข้างหน้าไม่ง่าย บางขณะความกลัวก็เข้ามาเยือนอย่างเงียบๆ พอให้รู้สึกได้ถึงความเปราะบางของชีวิต แต่จะทำอย่างไรเล่า นอกจากเจอ ทักทาย และขอลา เพื่อรอเวลาที่อาจจะวนมาเยี่ยมเยียนอีกครั้ง การเดินทางคือการเริ่มต้นของการแสวงหา ค้นพบ ละทิ้ง เป็นวงจรแบบนี้ร่ำไป ไม่รู้จักสิ้นสุดตราบที่มนุษย์เรายังคงรักที่จะเดินทาง และยอมรับได้กับเงื่อนไขของการลาจาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น