ในที่สุดก็ไปถึงเมืองเล็กในดวงใจ "เชียงคาน" อยู่ในจังหวัดเลยชายแดนไทย-ลาว เชียงคานเป็นเมืองเล็กๆ (จริง) เงียบสงบ ผู้คนไม่พลุกพล่าน แม้ว่าจะเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมาจากหมู่นักท่องเที่ยวต่างชาติ แต่วันนี้ของเชียงคานยังคงไม่รกรุงรัง อึกทึก เหมือนบางเมืองที่กลายสภาพไปเป็นเมืองท่องเที่ยวอยางสมบูรณ์
สิ่งที่ดีที่สุดเมื่ออยู่เชียงคานคือการทำทุกอย่างช้าลง เพราะจังหวะเมืองและผู้คนที่นี่ไม่เร่งร้อน จึงทำให้เราพลอยได้ซึมซับความช้าไปด้วย เดินเล่น ขี่จักรยาน อ่านหนังสือ ดูพระอาทิตย์ขึ้น-ตก ริมโขง คุยกับผู้คน เป็นเสน่ห์ของการอยู่เชียงคาน เราสามารถจะเดินเข้าไปคุยกับใครก็ได้ที่พบ ผู้คนดูเหมือนำพร้อมจะคุยและแนะนำสิ่งดีดีให้กับเราเสมอ
บรรยากาศต้นฤดูฝน มีฝนตกลงมาเป็นบางช่วง พอให้อากาศเย็นลง แม่น้ำโขงแม้จะแห้งเหือดลงไปบาง แต่เสน่ห์ก็ยังไม่เสื่อมคลาย ภาพเรือน้อย ใหญ่ ที่ทั้งแล่นไปมา หรือจอดอยู่ริมฝั่ง ทำให้องค์ประกอบภาพของแม่น้ำโขงสมบูรณ์แบบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น