หรือจะวนเวียนอยู่ร่ำไป

หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมถึงชอบเก็บเรื่องบางเรื่องเอาไว้ได้ตลอดเวลา และวนเวียนคิดอยู่เป็นนิจ ไม่ว่าเรื่องมันจะเนิ่นนานผ่านไปแค่ไหนแล้ว เราก็จะมีเรื่องนั้นเก็บอยู่ใน"ลิ้นชัก"ส่วนตัวเสมอ และนานๆครั้งหรืออาจบ่อยครั้งเราก็จะเปิดและหยิบมันออกมาดู และก็พลันตระหนักได้ว่า "นี่เราไปไม่ได้ไกลเลย"

เรามักจะคิดเสมอว่า ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงในชีวิตตลอดมา เราคือผู้ที่นั่งอยู่ที่เดิมเสมอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไม่เคยเคลื่อนย้ายไปไหน แต่คนรอบข้างเราต่างหากที่ผลัดเปลี่ยนหน้าตาเข้ามาในชีวิต บ้างก็เข้ามาและอยู่นาน บ้างก็แค่แวะมาทักทาย แล้วก็แยกย้ายกันไป และอาจไม่ได้พบกันอีกชั่วชีวิต คนเหล่านั้นอาจจะเป็นคนใหม่ๆ หรืออาจจะเป็นคนเก่าที่ต้องวนเวียนมาพบกันเสมอทุกๆช่วงชีวิต แต่การพบกันแต่ละครั้งก็อาจเปลี่ยนหน้าตา และให้ความรู้สึกที่ไม่เหมือนกัน นั่นคือสิ่งที่เชื่อว่าเราเป็น "ผู้สังเกตการณ์"

ไม่รู้เหมือนกันว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร เขาอาจจะคิดว่าเราก็เปลี่ยนไปเช่นกัน (หรือเปล่า) ช่วงนี้เป็นโอกาสที่ต้องได้พบปะกับมิตรสหายเก่าที่ห่างกันไปนาน เริ่มกลับมาให้ได้พบปะอีกครั้ง เราเห็นว่าทุกคนเปลี่ยนแทบทั้งนั้น ไม่ว่าจะ "ข้างนอก" หรือ "ข้างใน" นั่นทำให้เราได้สำรวจตัวเองผ่านการสนทนากับคนเหล่านั้นด้วย ซึ่งมันทำให้ระลึกถึงตัวเราเองเมื่อวันวานอย่างมากมาย เราในเมื่วาน กับ เราในวันนี้ ยังเป็นคนๆเดียวกันหรือไม่ เห็นการเคลื่อนตัวของเวลาชัดเจนมากขึ้น ทำให้สงสัยอยู่เนืองๆว่าเรามาไกลแค่ไหนแล้วนะ และเราจะไปได้ไกลแค่ไหนกัน.

Anchored mind

We carry on like machines with our tiresome daily routine. How eagerly the mind accepts a pattern of existence, and how tenaciously it clings to it! As by a driven nail, the mind is held together by idea, and around the idea it lives and has its being. The mind is never free, pliable, for it is always anchored; it moves within the radius, narrow or wide, of its own center. From its center it dare not wander; and when it does, it is lost in fear. Fear is not of the unknown, but of the loss of the known. The unknown does not incite fear, but dependence on the known does. Fear is always with desire, the desire for the more or for the less. The mind, with its incessant weaving of patterns, is the maker of time; and with time there is fear, hope and death.

Krishnamurti.

ไร้เหตุผล (หรือเปล่า)

ความมีเหตุผลมันมีเส้นขอบอยู่ที่ไหน บนเงื่อนไขของการใช้ชีวิตปกติประจำวันเราสามารถจะมีเหตุผลได้มากที่สุดแค่ไหน ภายใต้สถานการณ์อย่างไร

การเผชิญหน้ากับเงื่อนไขที่สามารถจะผลักเราไปได้ใกล้ที่สุดของภาวะแตกสลายทางอารมณ์ มันเป็นบททดสอบหนักหนามากทีเดียว ภาวะตอนนี้คล้ายกับว่าเรากำลังฝึกฝนตัวเองอยู่ทุกวัน พยายามคิดว่านี่คือโอกาสของการเติบโตงอกงามของสติและปัญญาขึ้นอีก

ขอบคุณที่เป็น "ครู" สอนให้เราอดทนและมีเมตตากรุณาอย่างลึกซึ้งและจริงใจมากขึ้นเรื่อยๆ
เราจะพยายามไปให้ใกล้ความสุขที่ชีวิตควรจะมีอย่างแท้จริงให้มากที่สุด และก็อยากให้เธอมีความสุข
ในชีวิตที่แท้จริงด้วยเช่นกัน (เสียที)

Understand the process of your thinking

Suppose you had never read a book, religious or psychological, and you had to find the meaning, the significance of life. How would you set about it? Suppose there were no Masters, no religious organizations, no Buddha, no Christ, and you had to begin from the beginning. How would you set about it? First, you would have to understand your process of thinking, would you not? - and not project yourself, your thoughts, into the future and create a God who pleases you; that would be too childish. So first you would have to understand the process of your thinking. That is the only way to discover anything new, is it not?

When we say that learning or knowledge is an impediment, a hindrance, we are not including technical knowledge - how to drive a car, how to run machinery - or the efficiency that such knowledge brings. We have in mind quite a different thing: that sense of creative happiness that no amount of knowledge or learning will bring. To be creative in the truest sense of that word is to be free of the past from moment to moment, because it is the past that is continually shadowing the present. Merely to cling to information, to the experiences of others, to what someone has said, however great, and try to approximate your action to that - all that is knowledge, is it not? But to discover anything new you must start on your own; you must start on a journey completely denuded, especially of knowledge, because it is very easy, through knowledge and belief, to have experiences; but these experiences are merely the products of self-projection and therefore utterly unreal, false

Krishnamurti.

First Formal Speech

My first formal speech ,as a representative of Thai delagates, delivered to Japan International Cooperation Agency,JICA at sent off party for Training Program 2008.

I did it at last night before the close ceremony of Preparation workshop on 14 Sep. for Training Program 2008 in Japan which will be on coming November.

Speech :

Mr. Katsuji Onoda, Resident Representative of JICA Thailand
Distinguished Guests, Participating Youths, Ladies and Gentlemen

On behalf of Thai delegates of The Training Program for Young Leaders, I would like to give my sincere thanks to the Japan International Cooperation Agency for making the great program possible.

As being a participant of this program, I would like to express my appreciation for the considerable efforts of JICA in giving a great opportunity for us to learn and share valuable experiences of Japanese in various aspects of social and youth development. Moreover, this is a precious chance in a lifetime to meet excellent friends who sacrifice to make a change for better society. I am confident that the knowledge we are getting from this program will make us have a solid foundation of both aptitude and practical number ability which would be an asset to our country.

For many years of intention to sustain a goodwill and friendship between the two countries, young leaders have an important role to promote and support this responsibility because they are the future of nations. I certainly believe that the contribution from the Government of Japan will be the bridge of a true friendship for young people of both nations.

Finally, on behalf of Thai delegates of The Training Program for Young Leaders, I would like to give my deep grateful again to The Japan International Cooperation Agency in making a great chance of learning and I hope that It will be a lasting partnership and may the cooperation be remain in two countries as always.

Thank you.